معنی خنده خیز - جستجوی لغت در جدول جو

خنده خیز

لغت نامه دهخدا

گندم خیز

زمینی که از آن گندم فراوان به دست آید

فرهنگ فارسی عمید

خرده ریز

چیزهای خرد، کم بها، پراکنده و بیهوده

فرهنگ فارسی عمید

خنده خریش

کسی که مردم به او می خندیدند و مسخره اش می کردند، مسخره، ریشخند

فرهنگ فارسی عمید

خنده مین

(خَ دَ / دِ)

خنده دار. مضحک. (یادداشت بخط مؤلف) :
گفت لاغی خنده مین تراز دو بار
کرد او آن ترک را کلی شکار.
مولوی.
خنده مین تر از تو هیچ افسانه نیست
بر لب گور خراب خود بایست.
مولوی

لغت نامه دهخدا

گنجه خیز

(چُدَ / دِ)

برخاسته از گنجه. که در گنجه نشو و نما یافته:
چون فروزنده شد به عکس و عیار
نقد این گنجه خیز رومی کار.
نظامی (هفت پیکر ص 361)

لغت نامه دهخدا

گندم خیز

(چَ / چِ چَ)

جایی که زمینش گندم دهد. زمینی که محصول گندم آن فراوان بود

لغت نامه دهخدا

خنده خریش

(خَ دَ / دِخَ)

کسی که بر او خنده زنند و ریشخند کنند و بمعنی فاعل و مفعول تمسخر هر دو آمده و آن را خنده ریش نیز گویند و ریشخند بهمین معنی است. (از انجمن آرای ناصری) (از آنندراج). مضحکه. مسخره. مایۀ سخریه. آلت استهزاء. (یادداشت بخط مؤلف) :
ای کرده مرا خنده خریش همه کس
ما را ز تو بس جانا ما را ز تو بس.
فرخی.
شهنشهی که زند پاسبان درگه او
ز قدر همت بر تیر چرخ خنده خریش.
شمس فخری (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

خنده خوش

(خَ دَ / دِ یِ خوَشْ / خُشْ)

خندۀ شیرین. خندۀ شکرین:
خندۀ خوش زآن نزدی شکرش
تا نبردآب صدف گوهرش.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خنده ریش

(خَ دَ / دِ)

ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت بر او خندند. (برهان قاطع). رجوع به خنده خریش شود.
- خنده ریش کردن، تمسخر کردن. استهزاء نمودن. ریشخند کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خنده شیر

(خَ دَ / دِ یِ)

کنایه از بروز غضب باشد نه از ظهور مزاح و هزل. (انجمن آرای ناصری) :
خندۀ شیر و مستی پیل است.
حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

خانه خیز

(بَ وَ دَ / دِ)

خیزنده از خانه یعنی چیزی که بی قصد از خانه بهم رسد. (آنندراج). آنچه از خانه بدست آید بدون آنکه آدمی را در بدست آوردن آن قصد بوده است، از خانه بی زحمت آدمی بدست آید:
گهی با چنان گوهر خانه خیز
چو بوطالبی را کنی سنگ ریز.
نظامی (از آنندراج).
بپاسخ دگر باره شد شاه تیز
که خواب از خیالی بود خانه خیز.
نظامی.
چون شوق تو هست خانه خیزم
خوش خسبم و شادمانه خیزم.
نظامی.
اگر خانه خیزی قرارت کجاست
ور از زر درآیی دیارت کجاست.
نظامی.
، کوچانیده. از منزل برکنده: کوچاندن با اهل و اسباب و فرود آوردن شمس الدین محمد شاه را با رعایا و خانه خیز بردن ایشان را بقهستان در سال ششصد و هشتادهشت. (تاریخ سیستان)

لغت نامه دهخدا

خرده ریز

(خُ دَ / دِ)

آشغال. ریزه پیزه. خرت و پرت. چیزهای بسیار کوچک

لغت نامه دهخدا

پنبه خیز

(پَمْ بَ / بِ)

محلی که پنبه در آن بسیار حاصل شود: مصر مملکتی پنبه خیز است

لغت نامه دهخدا

خنده می

(خَ دَ / دِ یِ مَ / مِ)

کنایه از پرتو شراب است. (برهان قاطع).
عکس روی تو چو درآینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد.
حافظ